Peter Theeuwen zej dat hej dur moes an haaj afgeloepe zondag, wis ik veul dat hej dat mit die vrollie bedoelde.
Ik heb ze nie gezien, kunde naogaon hoe kapot ik was.

wat betreft uiterlijk van de nieuwe vrouwelijke leden geen problemen met de ballotage.

Foto's van het clubuitstapje 2016 zijn gepubliceerd. Fijn om te zien dat er 2 nieuwe (vrouwelijke) leden zijn aangemeld. Ik neem aan groepje C.

Mooi geschreven Wim. Maar liep net de garage in om mijn fietske te pakken is mijn voorband lek... dus geen 8 maar 9.....!!!! zucht...

Eindelijk , het najaarsuitje.
Na al weken uitgekeken te hebben waar we losgelaten zouden worden vertrokken we vanmorgen om 08.30 uur met 10 man richting ??.
Na een uurtje rijden zakten we onder Maastricht af naar Noorbeek alwaar de aluminium en carbon rossen klaar gemaakt werden om afgetuigd te worden.
De bedoeling was om een tocht van 50 km te rijden in de voerstreek, in Wallonie.
Vanaf de start duchtig in de hoeven want voordat we losgelaten werden in het bos moesten we al over de harde weg flink klimmen om boven te komen.
Vandaar een stuk bos in en toen begon het...... stijlrecht omhoog waarbij de kleine versnellingen flink aangesproken dienden te worden.
Hierbij werd al snel duidelijk dat de mannen van de jongens gescheiden gingen worden, maar uiteindelijk werd de eerste bosklim door iedereen afgerond en met een voldaan gevoel konden we verder.
De hele tocht was flink op en neer en naar later bleek hadden we 909 hoogte meters te verstouwen gehad, met enkele zeer mooie maar ook technische afdalingen.
Ondanks dat de tocht goed uitgepijld was raakten lid P.K.te G en W.E. te G toch de weg kwijt, na een hele tijd alleen geklommen te hebben vroeg Pascal aan een vrouw die op zondag de ramen aan het wassen was ??? met vragende blik, bicyclette? en daarbij wijzend naar voren, de vrouw keek ofdat er een intercitytrtein langs kwam(en dat kon niet want er lagen geeneens rails) en zijn we maar snel doorgefietst.
Na telefonisch overleg zijn we weer teruggeraced naar beneden en daar stond Twan om ons weer op het goede pad te leiden, even later na een een wederom stijle klim stonden we gvd op precies dezelfde weg waar we samen net 5 minuten daarvoor gestaan hadden, maar ja eigen schuld dikke bult hadden we maar niet zoveel moeten lullen en beter op moeten letten.
De koffie was geregeld in een klein dorpje waarvan me de naam ontschoten is maar waar de waardin (een schone blonde deerne) meteen even vertelde dat ze de bierkaart even uitging leggen.
Echter alcohol en echte sportlui dat gaat niet zo goed samen dus dat ging hem niet worden, waarop ze constateerde we geen echte "fits-renners" waren.
Hier had ze natuurlijk geen gelijk in maar ja vrouw en blond dus, hebben we het maar laten zitten. Nadat Peter Theeuwen een hele gereedschapskist vol thee had gekregen en bijbehorende ontiegelijk kromme lepel hebben we toch wel zitten genieten.
Eenmaal klaar maakte de toch wel vriendelijke waardin nog een groepsfoto van ons en begonnen we aan de 2e etappe.
Dit was echter een stukje met haperingen/hindernissen, op zich een mooie route maar na welgeteld 8 !! lekke banden werd het tijd om weer eens te fietsen.
In navolging van lid Gerard V hebben we onderweg nog een stop gemaakt om even te genieten van de omgeving, welke echt schitterend was in die mooie herfstkleuren.
Na al dat oponthoud waren we flink te laat voor onze lunchafspraak en of het daardoor kwam weten we niet maar de desbetreffende eigenaresse van het etablissement in Noorbeek keek niet echt vriendelijk, wat op zich vreemd was want wanneer heb je nu 10 zulke schone manskerels in je tent.
Nadat ze meldde dat ze maar 2 hotdogs had werden die besteld alsmede sate met friet en bloedworst met appel en ui.
Heerlijk gegeten en met de buik rond zijn we huiswaarts gekeerd.
Vanaf hier alle complimenten voor de organisatie door Twan en Bram, mooie tocht en voor ieder wat wils.
Twan nog extra bedankt voor het naar huis brengen van de fiets van Ralf en ondergetekende.
Voor herhaling vatbaar.

gekopieerd van FB:

Door afwezigheid van onze seniorleider, de taken onderling verdeeld. Resultaat: schitterende route, geen discussie over links, rechts of rechtdoor. Zelfsturing leidt tot mooie resultaten. Samen met de harde kern van Unitedwheels zonder Peter.

Afgelopen dinsdag op pad geweest met de SM sectie van United Wheels, althans afgaande op de opgelopen verwondingen leek het daar veel op.
Getijsterd door forse bramenstruiken en andere prik-planten leek het er verdacht veel op dat we terugkwamen van een nood-slachting i.p.v. een lekker rondje fietsen.
Ditmaal had lid G.V. te Meerlo gezorgd voor 2 introduce's, welke goed meekonden met ons tempo, ook de dame deed zeker niet onder voor ons.
A.s. dinsdag zeker weer, maar hopelijk door wat minder bloeddorstige planten anders kunnen we ons in laten schrijven voor een collectieve huid transplantatie.

Auwee, na 55 kilometertjes onbekend terrein, zuigende modderpaden, nieuwe paadjes en de harde kern van United Wheels begin ik weer langzaam tot leven te komen. Met andere woorden... geweldig om weer op de fiets te zitten. Tot dinsdag

Vandaag ouderwets lekker gefietst met Unitedwheels. Vrouwen bij de club zijn niet echt nodig. De kels weten niet van ophouden.

Natuurlijk volgende week weer van de partij en ik denk dat ik een groepje opschuif van d t/m y. Die z gaat toch echt veel te langzaam.

Mannen bedankt. Ik heb ervan genoten!

Afgelopen zaterdag strandrace Zandvoort -Katwijk -Zandvoort gereden met Coen en Peter
Op tijd vetrokken en na een "tas" koffie gedronken te hebben mooi op tijd aangekomen in het mooie, droge maar winderige Zandvoort.
Startnummers op gehaald en om 10.15 uur "weg geschoten".
Met vol de wind in de rug op weg naar Katwijk.
Coen met snelheden van boven de 40 km, Peter met 35+ en ikke net 30 km, dat zou wat beloven voor de terugweg.
De eerste stukken prachtig rijden maar de vloed kwam wel erg snel op, al snel zagen we mensen omvallen of lopen omdat rijden wel erg lastig werd met dat zompige zand.
Coen was als 1e bij het keerpunt (waar we iets te drinken kregen vol in de wind met nergens beschutting), daarna Peter en dan ik als laatste.
Van fietsen was al nauwelijks sprake meer, al gauw besloten om van het strand af te gaan en via de noordzee route terug te rijden over een gebroken schelpen pad.
Naar later bleek was ook Coen van het strand af gegaan en Peter als "die hard" onder ons die werd door de KNRM van het strand afgehaald omdat fietsen toen echt niet meer mogelijk was.
Na het afhalen van onze evengoed verdiendemedaille bleek dat 60% van de deelnemers uitgevallen was.
De fiets hierna goed afgespoten en afgesloten met een lekkere portie kibbeling.
Moe en maar half tevreden zijn we weer huiswaarts gekeerd.
Afstrepen op de bucket list en waarschijnlijk nooit meer terugkomen daar.